Համաժողովրդական շարժման, Հայ Ազգային Կոնգրեսի քառամյա համառ պայքարը՝ արտահայտված հնգ տասնյակից ավելի հանրապետական և նույնքան տեղական ու նախընտրական հանրահավաքներով, հարյուրավոր ակցիաներով, ամենշաբաթյա պիկետներով, Հյուսիսային պողոտայում ապա Սարյանի պուրակում ամենօրյա «քաղաքական զբոսանքներով» մոտենում է իր տրամաբանական հաղթական ավարտին։ Ավազակապետական բուրգի ճաքերի ու խարխլման արտաքին առարկայական դրսեւորումները վերջին աղմկահարույց պաշտոնանկություններն են։ Ոմանք սկսել են լրջորեն խոսել Ս. Սարգսյանի հնարավոր մոտալուտ հրաժարականի մասին:
Խմբագրական
ՀԱՅԱՍՏԱՆՆ ԱՌԱՆՑ ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՄՅԱՆԻ
Դրա համար Կոնգրեսն արել է հնարավորառավելագույնը՝ օգտագործելով քաղաքական պայքարի բոլոր ձեւերն ու մեթոդները։ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի տված այն գնահատականը, թե չորս տարվա այս պայքարն իր անընդհատությամբ, հագեցվածությամբ, համառությամբ ու տեւականությամբ իր զուգահեռը չունիաշխարհում, ոչ մեկը չհամարձակվեց ժխտել։ Իշխանությունն, իր հերթին, դրա դեմ խոչընդոտներ հարուցելու համար օգտագործել է ապօրինությունների իր ողջ զինանոցը՝ թույլ չտալու համար հասարակության առավելագույն համախմբումը։ Այդ գոտեմարտում Կոնգրեսը հասել է նրան, որ ստեղծել է քաղաքացիական հասարակության մի մեծ ու ամուր կորիզ և իր համակիրների հսկայական մի բանակ։ Իշխանությունըանհատական հետապնդումների, ճնշումների, ահաբեկումների, թալանի ու կողոպուտի միջոցով աշխատել է թանձրացնել վախի մթնոլորտը, սերմանել հուսահատություն, հիասթափություն, անելանելի վիճակ, խրախուսել է «դժգոհ տարրի» արտագաղթը՝ ըստ էության գործելով պետական դավաճանություն՝ իր հետեւանքներով սեփական ժողովրդի նկատմամբ ցեղասպանության հետ համեմատելի մի արարք։
Սեպտեմբերի 30-ից հոկտեմբերի 8-ը տեւած շուրջօրյա նստացույցով ու հանրահավաքներով Կոնգրեսը հասավ համաժողովրդական շարժման 2008թ. փետրվարի վերջին տասնօրյակում գրանցված կազմակերպական բարձրակետին։ Դրանով ջարդվեց (և առաջիկայում շատ արագ ի չիք կդառնա) հասարակության էական մի մասի մեջ նստած մարտիմեկյան վախի բարդույթը։ Շուրջօրյային հաջորդած հանրահավաքը (հոկտեմբերի 28-ին)աշնանային հանրահավաքների համար իր աննախադեպ մարդաշատությամբ ու էներգետիկայովարդեն իսկ դրա ապացույցներից մեկն էր։ Համենայնդեպս, այն, իրոք, շատ ավելի հզոր էր, քան ուղիղ չորս տարի առաջ՝ 2007թ. հւկտեմբերի 26-ին ՀՀ Հիմնադիր-նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հրավիրած առաջին հանրահավաքը, որ Շարժման սկիզբը հանդիսացավ։
Հայ Ազգային Կոնգրեսը, որպես քաղաքական ուժ, նաև ի սկզբանե հայտարարել է, որօրինակարգ իշխանություն հաստատելու և սահմանադրական կարգը վերականգնելու նպատակով մասնակցելու է բոլոր կարեւոր ընտրական գործընթացներին։ Այդպես 2009թ. մայիսին նա մեծ թափով մասնակցեց Երեւանիքաղաքապետական ընտրություններին՝ այն դիտարկելով որպես կեղծված նախագահական ընտրությունների երկրորդ փուլ եւ իշխող վարչախմբից, ոչ օրինակարգ իշխանությունից ազատվելու իրական միջոց։ Ըստ այդմ՝ վերջին հանրահավաքում էլ հայտարարվեց, որ Կոնգրեսը շարունակելու է իր օրակարգում պահել Ս. Սարգսյանի հրաժարականի պահանջը և ամեն ինչ անելու է արտահերթ ընտրությունների հասնելու համար։ Միաժամանակ հայտարարվեց, որ դրան զուգահեռ՝ Կոնգրեսը պատրաստ է լիակատար օգտագործել նաև սահմանադրական մյուս ճանապարհը, այն է՝ խորհրդարանում մեծամասնություն կազմելով՝ Ս. Սարգսյանին հեռացնել իշխանությունից՝ նրան պաշտոնանկ անելու միջոցով։ Մի կողմից՝ Կոնգրեսի աճող հնարավորությունները, մյուս կողմից՝ իշխանության ներսում խորացող ճգնաժամն ու ցուգցվանգայիներեւույթները հնարավոր են դարձնում «Հայաստանն առանց Սերժ Սարգսյանի» կարգախոսի իրականացման երկու ճանապարհներն էլ։
Խմբագրական
Հայ Ազգային Կոնգրեսի թերթոն Նոյենբեր 2011
No comments:
Post a Comment