PropellerAds

Sunday, July 26, 2015

Երկու ճամբար՝ իշխանական և համաժողովրդական



Վերջին մի քանի օրվա գործընթացներից կարելի է եզրակացնել, որ մոտակա ամիսներին վերջնականապես կձևավորվի երկու ճամբար՝ իշխանական և համաժողովրդական։

Եթե մի քանի կետով փորձենք կանխատեսել այդ ճամբարների մոտակա գործունեությունը, ապա.

1. Իշխանական ճամբարը փորձելու է

- հանրային ընկալման մեջ սահմանադրական փոփոխությունները հնարավորինս պոկել հանրապետականներից, հատկապես Սերժ Սարգսյանի անձից

- սադրել բովանդակային քննարկում, անհրաժեշտության դեպքում գնալով որոշակի՝ Սերժ Սարգսյանի իշխանության հավերժացման գործում վտանգ չներկայացնող կետերի փոփոխությունների

- համաժողովրդական դիմադրությունը մեղմելու նպատակով նսեմացնել սահմանադրական փոփոխությունների կարևորությունը, այն քաղաքական հարթությունից իջեցնելով իրավական, անգամ կենցաղային մակարդակի

- խոչընդոտել սահմանադրական փոփոխությունները տապալելու նպատակ ունեցող միասնական շարժման ձևավորման գործընթացին

- առանց լուրջ դիմադրության հանրաքվեով անցկացնել սահմանադրական փոփոխությունները` ապահովելով Սերժ Սարգսյանի վարչախմբի հավերժ իշխանությունը։

2. Համաժողովրդական ճամբարը պետք է

- սահմանադրական փոփոխությունները վիժեցնելու նպատակով ձևավորի խորհրդարանական, արտախորհրդարանական քաղաքական ուժերից, քաղաքացիական նախաձեռնություններից, ՀԿ-ներից ու անհատներից բաղկացած միասնական պայքարի ճակատ

- հակառակ իշխանական քարոզչության հնարավորինս բացահայտի և հանրությանը ներկայացնի իրականությունը, այն է․ սահմանադրական փոփոխությունների իրականացման միակ նպատակը բացառապես Սերժ Սարգսյանի ռեժիմի հավերժացումն է

- ոչ մի դեպքում չմտնի բովանդակայնի քննարկման մեջ, բացառելով առհասարակ սահմանադրական փոփոխությունների անհրաժեշտությունը

- ձեռնարկի կոնկրետ քայլեր հանրաքվեի քաղաքականացվածության աստիճանը նախագահական ընտրությունների քաղաքականացվածության մակարդակին հասցնելու նպատակով

- փողոցային համաժողովրդական անհնազանդության գործողությունների միջոցով սահմանադրական փոփոխությունները վերածի ռեժիմին անվստահություն հայտնելու գործընթացի և վիժեցնի Սերժ Սարգսյանի պետական հեղարշրջման ծրագիրը։

Հ․Գ․ Էստեղ մնում ա միայն լավ մտածեք և եթե դեռ չեք ընտրել ընտրեք ձեզ հոգեհարազատ ճամբարն ու անցնեք գործի․․․

Ո՛չ ռեժիմի հավերժացման ծրագրին


https://www.facebook.com/aregface/posts/1012002638844816?pnref=story

Պայքարողի միակ նպատակը հաղթանակն է


Պայքարի նպատակը չի կարող լինել չսխալվելը, չձախողվելը, չհիասթափվելը, չհուսահատվելը, չնահանջելը: Պայքարողը ընդհանրապես պետք է բացառի հիասթափությունն ու հուսահատությունը: Ումի՞ց հիասթափվես, ինքդ քեզնի՞ց.... Պայքարի կամ պայքարողի միակ նպատակը հաղթանակն է, իսկ սխալներն ու նահանջը ընդհամենը ժամանակավոր խոչընդոտներ են դեպի հաղթանակ տանող ճանապարհին: Պետք չի դրանցից վախենալ:

Իսկ եթե այնուամենայնիվ դրվում են չսխալվելու, չձախողվելու, չհիասթափվելու, չհուսահատվելու, չնահանջելու նպատակներ, ապա դրանց հասնալու լավագույն ձևը չպայքարելն է:

Հաղթանակի կարևորոգույն նախապայմանները ինքնավստահությունն ու համառությունն են:

Ո՛չ սահմանադրական փոփոխություններին
Ո՛չ Սերժ Սարգսյանի հանցախմբին

Sunday, July 19, 2015

Կա գիծ ու կա էդ գծի երկու կողմ. Կամ դու դեմ ես, կամ կողմ ռեժիմի հավերժացման ծրագրին



Հիմա ուզենք-չուզենք Սերժը բռնեց ու էդ կարմիր գիծը քաշեց։ Այսուհետև լացելը, նվնվալը, վախենալը, արդարանալը, հեքիաթներ պատմելը չեն անցնում։ Կա գիծ ու կա էդ գծի երկու կողմ, գծի վրա կանգնած մնալը օին չի։ Կամ հղի էս կամ չէ, կիսահղի վիճակ չկա․․․

1. Կամ դու դեմ ես Հայաստանի կործանմանը, դեմ ես ու դիմադրում ես Սերժի սահմանադրական փոփոխություններին ու դրանով նպաստում ես ռեժիմի տապալմանը

2. Կամ կողմ ես Հայաստանի կործանմանը, կողմ ես կամ չես դիմադրում Սերժի սահմանադրական փոփոխություններին ու դրանով նպաստում ես ռեժիմի հավերժացման ծրագրին։


Եթե դու կողմ էս Հայաստանի ժողովրդավարացմանն ու զարգացմանը, ապա դու դեմ էս Սերժին ու նրա սահմանադրական պոփոխություններին

Եթե դու դեմ էս անարդարությանը, ապա դու դեմ էս անարդարության պատճառի հավերժացման ծրագրին

Եթե դու դեմ էս թալանին, ապա դու դեմ էս թալանողների վերարտադրությանը

Եթե դու դեմ էս բռնություններին, ապա դու դեմ էս բռնություն գործադրողի վերարտադրությանը

Եթե դու դեմ էս քաղաքական հետապնդումներին, ապա դու դեմ էս քաղաքական հետապնդումներ իրականացնողի վերարտադրությանը

Եթե դու դեմ էս խոսքի ազատության սահմանափակումներին, ապա դու դեմ էս խոսքի ազատությունը սահմանափակողի վերարտադրությանը

Եթե դու դեմ էս արտագաղթին, ապա դու դեմ էս ժողովրդին արտագաղթի մղողի վերարտադրությանը

Եթե դու դեմ էս աղքատությանը, ապա դու դեմ էս ժողովրդին հարստահարողի վերարտադրությանը

․․․․․․․․

Եթե դու կողմ էս Հայաստանի ժողովրդավարացմանն ու զարգացմանը, ապա դու դեմ էս Սերժին ու նրա սահմանադրական պոփոխություններին։

Friday, July 10, 2015

Հայաստանում առկա են բոլոր նախադրյալները իշխանությունը հանցագործներից ազատելու և սահմանադրական կարգը վերականգնելու համար

Երևան, 2011թ․, մարտի 17

Եկեք մի քիչ էլ վերջին իրադարձությունների դրական կողմերից խոսենք)։

Անցյալի վերլուծումը լավ բան է, բայց հրապարակային ռազբիրատը էս դեպքում ավելորդ է, հատկապես, երբ ամեն ինչ տեղի է ունեցել բոլորիս աչքի առջև ու ոչ մեկս լուսնից չի ընկել, որ չհասկանա թե ինչ կատարվեց․․․


Բացասական երևույթները սպասելի ու նորմոլ էին էս իրավիճակում։ Դրանք մեծամասամբ, եթե մի քիչ ընդհանուր ձևակերպենք կազմակերպիչների անփորձ լինելու անխուսափելի հետևանքներն էին։ Անփորձությունը քեզ զրկում է դիմադրողականությունից տարբեր տեսակի իշխանական ազդեցությունների նկատմաբ, դարձնում է խոցելի, երբեմն նաև վերահսկելի, խոչընդոտում է բավարար կազմակերպվածությանը։ Բայց միանշանակ դա ոչ մեկին չի արդարացնում և չի նվազեցնում պատասխանատվությունը։

Եվ մի բան էլ, երբ մտել էս սենց գործի մեջ, պատրաստ եղիր լսել նաև հարցերն ու մեղադրաքները, հատկապես, երբ դրանցից շատերը արդարացի են։

Հիմա դրականի մասով։

Առաջինը՝ ապացուցվեց, որ մեր հասարակությունը՝ հատկապես երիտասարդությունը ունի բավարար ներուժ` Հայաստանում լուրջ փոփոխություններ իրականացնելու համար։

Երկրորդ` միջազգային դաշտում Սերժի դիրքերը այնքան թույլ են, որ նա այլևս ժողովրդական ընդվզումը ճնշելու համար չունի արտաքին (Նայեք ՌԴ-ի, ԱՄՆ-ի, ԵԱՀԿ-ի, ԵԽԽՎ-ի, ՄԱԿ-ի դիքորոշումները 23-ի դեպքերի հետ կապված) աջակցություն ։ Աշխարհը հստակ ցույց տվեց, որ այլևս, ինչպես Մարտի 1-ին չի լռելու ու չի հանդուրժելու ժողովրդավարական պրոցեսների խոչընդոտումը, քաղաքացիներին ջարդն ու ահաբեկումը։

Երրորդ` Սերժի դիրքերը չափազանց թույլ են նաև երկրի ներսում։ Նրա հենարանը մշտապես եղել է ոչ թե ոստիկանությունը, ոչ թե բանակը, այլ համատարած վախը։ Սակայն այս գործոնը կարելի է գրեթե չեզոքացված համարել, այն բանից հետո, երբ 23-ի դեպքերից հետո հազարավոր քաղաքացիներ դուրս եկան փողոց հենց բռնությունների վտանգը քաջ գիտակցելով։

Չորրորդը՝ ՀՀ քաղաքացին գործնականում ցույց տվեց իր ուժը և ապացուցեց, որ մեր հարցերի լուծման առումով փողոցը այլընտրանք չունի։ Փաստը այն է, որ ժողովուրդը պահանջեց, իսկ ռեժիմը կզեց։ Այո, համատարած թալանի, ոչ լեգիտիմ իշխանության հարցը չլուծվեց, չլուծվեց անգամ հոսանքի թանկացման հարցը, բայց չստացված բռնապետը ետքայլ արեց ու ոչ այն պատճառով, որ ինչ որ մի Բաղրամյան փաղոց փակ էր, այլ բացառապես այն պատճառով, որ հասկացավ այն, ինչ Բաղարմյանում կանգնած քաղաքացիները բավարար ձևով չգիտակցեցին։ Գործընթացը վտանգել էր նրա սրբության սրբոցը՝ նրա աթոռը և թեկուզ փոքր, բայց հնարավորություն ուներ վերաճելու երկրում առկա բոլոր խնդիրների լուծմանն ուղղված՝ ռեժիմի տապալման գործընթացի։

Կարճ ասած, դրականը բացասականից շատ է)):
Իսկ սա իր հերթին խոսում է այն մասին, որ Հայստանում առկա են բոլոր նախադրյալները իշխանությունը հանցագործներից ազատելու և սահմանադրական կարգը վերականգնելու համար։ Մնում է միայն գրագետ օգտագործել այդ նախադրյալները։

Այնպես որ, ինքնավստահ գնում ենք դեպի Ազատ, Անկախ Հայաստան։

Նրանք սարսափում են ձեզնից


Եթե վերջին 10 օրվա մեջ ինչ-որ մեկը սթափվելու կարիք է ունեցել կամ սթափվել է, ապա դա ինշխանությունն է, հատկապես` ոստիկանությունը:

Ամենասթափեցնող իրադարձությունը, կարելի է ասել` սառը ցնցուղը ռեժիմի համար հունիսի 23-ի ջարդից ժամեր անց հարյուրապատկված ու, մեղմ ասած, ջղայինացած քաղաքացիների երթն էր դեպի Բաղրամյանի ոստիկանական պատը:

Դուք պիտի տեսնեիք ժամեր առաջ քաղաքացիներ ծեծող, ինքնավստահ ոստիկանների սթափված, սփրթնած ու անճար դեմքերը: Նրանց մնում էր միայն սովորության համաձայն աղոթել, որ էդ ալիքը իրենց ու իրենց ջրցանների վրայով չանցներ ու հրամաններ տվողի հարցերը չլուծեր:

Բայց նրանց օգնեցին ոչ թե աղոթքները, այլ մի ուրիշ հանգամանք. իշխանությունը գործ ունի հասուն, գիտակից, ոստիկանության մակարդակին չիջնող քաղաքացիների հետ:Նրանց բախտն ուղղակի բերել է, որ Հայաստանի ցուցարարները «մի քիչ» տարբերվում են այն երկրների ցուցարարներից, որոնց մասին օրինակներով Սերժի ոստիկանությունը այդքան սիրում է բարոյախրատական դասախոսություններ կարդալ:

Կարճ ասած՝ էդ ոտիկանների իբր բարի, ինքանասիրահարված ու ինքնավստահ պահվածքին լուրջ մի վերաբերվեք: Սա հենց նրանց սթափվելու հետեւանքն է: Մի պահ հիշեք եւ համեմատեք ոստիկանության պահվածքը 23-ից առաջ եւ հետո:

Նրանք սարսափում են ձեզնից, սարսափում են միասնական ժողովրդի ուժից:


Սա քաղաքական պայքար էր


Ժողովուրդ ջան, էդ մանկական խոսակցությունները ու անարդյունք բանավեճերը թարգեք: )

Թանկացման դեմ պայքարը քաղաքականացվեց այն պահից, երբ մայիսի 27-ի հանրահավաքում չեղարկման պահանջը ներկայացվեց ոչ թե ՀԾԿՀ-ին կամ թաղային էլեկտրիկին, այլ Սերժ Սարգսյանին ու Հովիկ Աբրահամյանին:

Առաջին իսկ օրվանիցա սա քաղաքական պայքար է: Ուրիշ բան, եթե խոսում ենք պայքարի կուսակցականացումից, սակայն դա էլ բացառապես շարժման պառակտման նպատակ հետապնդող, արհեստական ու դատարկ իշխանական քարոզչամեքենայի կողմից պարտադրված խնդիր է, քանի որ նման միտում երբևէ չի նկատվել:


Հաղթանակի միակ երաշխիքը՝ ՀՀ քաղաքացիների համերաշխությունն ու միասնականությունն է

Փոխանցեք ոստիկանական դատարկ սպառնալիքներին հավատացողներին!!

Քանի դեռ Հայաստանի հասարակության ու միջազգային հանրության համակրանքը լիովին ցուցարարների կողմն է Սերժը ուժային տարբերակով հարցը լուծելու ռեսուրս չունի։

Երեկվա «բաժանիր, որ տիրես» օպերացիան իրականացվեց հենց այդ համակրանքը վերացնելու նպատակով։ Սակայն, ինչպես միշտ անհաջողակ Սերժի խիարը կրկին թարս բուսնեց։

Հիմա իշխանությունները հարցը լուծելու միայն մեկ հնարավորություն ունեն. պառակտել, վարկաբեկել, մաշեցնել շարժումը՝ այս ամենը անելուց հետո չբացառելով նաև ուժային տարբերատկը։

Հետևաբար հաղթանակի միակ երաշխիքը՝ ՀՀ քաղաքացիների համերաշխությունն ու միասնականությունն է։ Սրան եթե գումարենք վճռականությունն ու համառությունը, կձևավորվի անպարտելի շարժում։

Մի քանի նկատառում

Երեկ երեկոյան ՀՀ Ոստիկանապետը հայտարարել է, որ Ոստիկանությունը հրահանգ չի տվել իր աշխատակիցներին՝ լրագրողների տեսախցիկների հիշողության կրիչները առգրավվելու վերաբերյալ:
Այս հայտարարության կապակցությամբ մի քանի նկատառում արձանագրում.

1. Լրագրողներին հարվածող և հիշողության կրիչները առգրավվող ոստիկանները գերազանցել են իրենց իրավասությունները, խախտելով օրենքը:

2. Բաղրամյան Պողոտայում խաղաղ հավաք անող ժողովրդի պահանջը՝ պատժել հունիսի 23-ի առավոտյան ջարդը իրականացրած ոստիկաններին ավելի քան արդիական է, հաշվի առնելով ՀՀ Ոստիկանապետի խոստովանությունը:

3. Վ. Գասպարյանի պատվի հարցը պետք է լինի՝ իր հրահանգը անտեսած ենթականերին պատժելը:


Սերժ Սարգսյանի կամ Վովա Գասպարյանի ինքնավստահ կամ ցինիկ պահվածքը ընդամենը բլեֆ է

Ուրեմն փոխանցեք ում կարող եք, որ ոստիկանության հեքիաթներին չհավատան:

Վովա Գասպարյանը փորձում է տպավորություն ստեղծել, համոզել, թե նստացույցը շարունակվում է, քանի որ ինքը դա դեռ հանդուրժում է ու չի ցրում: Ուզում ա երևի , որ շնորհակալություն ասենք: ))

Բայց իրականությունն այն է, որ ոստիկանությունը ոչ թե չի ուզում, այլ չի կարող ցրել ցույցը:

Սերժ Սարգսյանը բլեֆ է անում: Նրա ձեռքերը կապված են նախ այն հանգամանքով, որ ցուցարարների նկատմամբ ուժի գործադրումը դատապարտվեց կարելի է ասել ողջ քաղաքակիրթ աշխարհի կողմից՝ քաղաքացիներին ծեծելու հարցում զրկելով նրան արտաքին աջակցությունից:

Եվ ամենակարևորը. Սերժը հասկացել է, որ այլևս գործ ունի վախը հաղթահարած քաղաքացիների հետ, ովքեր չեն հանդուրժի խաղաղ ցույց անող իրենց համաքաղաքացիների ջարդը ու վտանգի դեպքում էլ ավելի մեծ թվով ու էլ ավելի մեծ վճռականությամբ դուրս կգան փողոց:

Սերժը փակուղում է ու վախեցած է, բայց փորձում է մեզ համոզել հակառակում, մինչդեռ իրականում նա իր կամակատար ոստիկանների հետ միասին ծնկների վրա չոքած պետք է շնորհակալություն հայտնեին ցուցարարներին, որ նրանք համարժեք պատասխան չտվեցին քաղաքացիների ջարդին...

Էնպես որ նորից եմ ասում, Սերժ Սարգսյանի կամ Վովա Գասպարյանի ինքնավստահ կամ ցինիկ պահվածքը ընդամենը բլեֆ է: Եթե այս օրերին կա ինչ որ մեկը, որ կարող է ինքնավստահ ու ցինիկ լինել, ապա դա իրական իշխանություն հանդիսացող նստացույցի մասնակիցներն են:

Հ.Գ.
Ոստիկանությունը ոչ մի բարոյական իրավունք չունի տան տիրոջ կամ հոգատար հոր կեղծ դեմքով պտտվել ցուցարարների շարքերում, երբ մի քանի օր առաջ նույն Գասպարյան Վովայի հրամանով ու Օսիպյանի ձեռքերով կազմակրպվեց ու իրականացվեց քաղաքացիների ջարդը:

Սերժի քարոզիչները անցել են ակտիվ գործողությունների

Սերժի քարոզիչները անցել են ակտիվ գործողությունների։ Ուրեմն նայեք ինչ են անում։

Առաջին հերթին հասարակական տարբեր վայրերում լուրեր են տարածում, որ իբր որոշումը կասեցվել է՝ ժողովուրդը հաղթել է։

Երկրորդը՝ տարատեսակ կայքերի միջոցով վստահեցնում են, որ ցուցարարներին չեն ցրելու։ Սա հիմնավորում են Բաղրամյանում կամ երթերին ոստիկանության պասիվությամբ կամ բացակայությամբ։

Երրորդը՝ Բաղրամյան են ուղարկվում ամենավարկաբեկված գործիչներն ու տարատեսակ սադրիչներ՝ տհաճություն պատճառող ելույթներ ունենելու և հարցազրույցներ տալու։

Լավ գիտակցելով, թե ինչն է մարդկանց հանում փողոց՝ Սերժը փորձում է նախ հանգստացնել նրանց, իսկ հետո զզվանք առաջացնել պրոցեսի նկատմամբ։

Ամենեկարևոր բանը, որ պետք է անել. չվստահել բանբասանքներին ու համացանցային նորություններին։

Միակ տեղը, որտեղ այս օրերին կարող էք օբյեկտիվ ինֆորմացիա ստանալ Բաղրամյանն է ( 24 ժամ), կամ Ազատության հրապարակը (ժամը 18:00—ին )։

Զգոն եղեք ու դուխներդ տեղը պահեք։

Մենք պարտավոր ենք դիմադրել սարգսյանական այդ ծրագրին

Ընդունելով հանրաքվեի մասին օրենքը՝ Հանրապետականներն ու դաշնակները դեռ Սահմանադրական հանրաքվեն չնշանակված կեղծեցին այն։

Իսկ մենք գիտենք, որ Սերժ Սարգսյանը կեղծիքների է գնում բացառապես իշխանություն ձեռք բերելու կամ պահպանելու նպատակով։

Սա ևս մեկ անգամ ապացուցում է, որ սահմանադրական փոփոխությունների միակ նպատակը իշխանության պահպանումն է։ Ու հենց այս պատճառով է, որ չնայած արդեն այսօրվանից հանրաքվեի վրա դրված է ոչ լեգիտիմության կնիքը, մենք պարտավոր ենք դիմադրել սարգսյանական այդ ծրագրին և օգտագործել հանրաքվեի թեկուզ անհավասար, բայց բավարար պայմանները Սերժ Սարգսյանին իշխանությունից հեռացնելու համար։

Պետք է հստակ պատկերացնես, թե ով է քո հակառակորդը

Երբ զարմանում եք ՀԷՑ-ի հանցավոր գործունեության նկատմամբ իշխանությունների՝ մասնավորապես դատախազության ցուցաբերած անտարբերության վրա, մի մոռացեք, որ ապրում ենք Հայաստանում, որտեղ գործ ունենք 10 քաղաքացիների գնդակահարած, ռազմական հեղաշրջմամբ իշխանությունը զավթած, հալածանքներով, տեռորով ու թալանով այդ իշխանությունը պահող, հենց դատախազության, ոստիկանության ու դատարանների միջոցով այդ հանցագործությունները կոծկած սարգսյանանական ռեժիմի հետ:

Հայաստանում որևէ գործունեություն ծավալող, կամ ընդհանրապես ապրող մարդ իրավունք չունի հաշվի չառնել այս իրողությունները: Հատկապես պայքարող անհատները կամ ուժերը իրավունք չունեն իրնեց պահել այլմոլորակայինի ու իբր մեր խնդիրների սկզբնաղբյուրը չհասկացողների պես: Եթե սա չես հասկանում, ուրմեն անմեղսունակ ես կամ քեզ դրել ես էդպիսինի տեղը: Մեջտեղի տարբերակ չկա:

Կամ պետք է համակերպվես ու ապրես որպես ռեժիմի ստրուկ, կամ պետք է պայքարես, ինքնախաբեությամբ չզբաղվելով ու հստակ պատկերացնելով, թե ով է քո հակառակորդը:

Չկա Սերժ՝ չկա թալան: Չկա թալան՝ չկա Սերժ

Ամբողջ խնդիրն այն է, որ Սերժ Սարգսյանի գլխավորած հանցախումբը ձևավորվել ա հենց թալանելու նպատակով:

Չկա Սերժ՝ չկա թալան:
Չկա թալան՝ չկա Սերժ:

Եթե դրել ես Հայստանում թալանը վերացնելու նպատակ, ապա քո պայքարի հանգրվանը թալանչի Սերժ Սարգսյանից ազատվելն է:

Ըստ այդմ, դիմադրելով հոսանքի թանկացմանը` դիմադրում ես թալանին, դիմադրելով թալանին` ևս մեկ քայլ ես անում ռեժիմի տապալման ճանապարհին:

Էս իշխանությունները նահանջում են բացառապես փողոց դուրս եկած զանգվածների ճնշման տակ

Չգիտեմ, գուցե մի քիչ վիճելի բան ասեմ, ուղղակի վերջին մի քանի օրերին շատ է խոսվում «100 դրամ»-ի ակցիաների ու էդ շարժման հաջողության պատճառների մասին։ Կարծում եմ, որ էստեղ մի քիչ մոլորություն կա, երբ ասում ենք, թե ակցիները հասան իրենց նպատակին, քանի որ հնարավոր եղավ կազմակերպել համատարած բոյկոտ։

Բոյկոտը, իհարկե, կարևոր նշանակություն ունեցավ։ Այն օգնեց համախմբել մարդկանց ընդհանուր գործի շուրջ, բայց այն ընդամենը մի ուրիշ՝ իսկապես հաղթանակ բերած կրաևորագույն հանգամանքի նպաստող պայմաններից մեկն էր: Էդ հանգամանքը փողոց դուր եկած հազարավոր մարդիկ էին։ Էդ մարդիկ չվճարելու ակցիայի փոխարեն կարող էին համախմբվել, օրինակ, դասադուլի կամ գործադուլի շուրջ, կամ սովորական թռուցիկ բաժանելու շուրջ։ Կարևորը դա չէր։ Կարևորն այն էր, որ մարդիկ չէին ցանկանում վճարել ավելին և պատրաստ էին պայքարել դրա համար։ Պետք չէ մոռանալ նաև, որ տվյալ շարժումը ի տարբերություն «շրջանառության հարկի» կամ «կուտակայինի» դեմ շարժումների համազգային բնույթ ստացավ, քանի որ թանկացումը շոշափելի ձևով հարվածում էր բնակչության 80-90 տոկոսի գրպանին։

Ու հիմա նույնը տեղի է ունենում էլեկտրաէներգիայի թանկացման հետ կապված։ Սա արդեն ուղղիղ հարվածում է հասարակության բոլոր շերտերին, բնակչության 100 տոկոսի գրպանին։ Ի տարբերություն անցյալ տարվա, երբ թանկացման հետևանքները անորոշ էին, ձմեռային աստղաբաշխական վճարումներից հետո թե՛ սովարական սպառողի, թե՛ գործարարի համար այս հարվածը բավական շոշափելի է դարձել։ Այսինքն, այս շարժման համախմբումը ապահովելու, ուժեղ, ազդեցիկ դաշնակիցներ ձեռք բերելու հնարավորություններն այժմ մի քանի անգամ ավելի շատ են, քան նախկինում։

Ասածս ի՞նչ է․․․ Այսօր առկա են բոլոր նախապայմանները էլէկտրաէներգիայի հարցով ժողովրդի կամքը իշխանություններին պարտադրելու համար։ Անհարժեշտ է միայն գրագետ ու հետևողական աշխատանք։

Ինչ ուզում ենք ասենք, բայց էս իշխանությունները նահանջում են բացառապես փողոց դուրս եկած զանգվածների ճնշման տակ։ Էդ զանգվածների հետագա գործողությունների անկանխատեսելիույթունն ու դրանով իսկ իշխանական աթոռների համար իրական վտանգ ներկայացնելն է, որ սարսափեցնում է Հայաստանի ղեկին հայտնված հանցավոր խմբավորմանը։

Այնպես որ, ցանկության դեպքում ամեն ինչ էլ կստացվի․․․ կարևորը, որ շատ չկենտրոնանաք երկրորդական հարցերի վրա․․․


Դուխներդ տեղը, դեպի հաղթանակ ))

Սերժ Անմեղ Սարգսյան


Ընդդիմությունը մեղավոր է, որ հիասթափեցնում է ժողովրդին

Ժողովուրդը մեղավոր է, որ հիասթափված արտագաղթում է

Արտագաղթողներով անդադար համալրվող սփյուռքը մեղավոր է, որ փող չի ուղարկում

Գոյատևող տաքսիստը մեղավոր է, որ բյուջեն չի լցվում

Բռնության ենթարկվող ատիվիստը մեղավոր է, որ պայքարում է

Գնդակահարվող քաղաքացին մեղավոր է, որ միտինգ է գնում

Սահմանադրությունն էլ մեղավոր է, որ երկրում համատարած ապօրինություն է․․․

Սերժ Անմեղ Սարգսյան

Քաղաքական հետապնդումների բացառման միակ երաշխիքը՝ Սերժի հանցախմբից ազատվելն է

Քաղբանտարկյալների ազատ արձակումը իհարկե ուրախացնող փաստ է, բայց

–ինչպես բոլոր նախորդ դեպքերում, անհեթեթ ու շինծու քրեական գործը մնում է ուժի մեջ

–դեռևս բանտերում կան քաղաքական դրդապատճառներով ձերբակալված մարդիկ

–քանի դեռ Հայաստանում գործում է թալանն ու իշխանության պահպանումը, որպես գերնպատակ ունեցող վարչախումբը, մեզնից յուրաքանչյուրը պոտենցիալ քաղբանտարկյալ է։

Հետևաբար՝ Հայաստանում քաղաքական հետապնդումների բացառման միակ երաշխիքը՝ Սերժի հանցախմբից ազատվելն է։


Սերժն ինքն իրեն չէր ների, եթե հանկարծ բաց թողներ խայտառակելու ու խայտառակելու հերթական առիթը

Մեկը Սերժին ասեր՝ «գնա ծաղիկդ դիր ու հանգստացի»:

Բայց ո՞նց կլիներ: Էս իրա տոնն էր... Ո՞նց կլիներ, որ չցցվեր, որ մի կամ մի քանի դատարկ, իրար հակասող ու պետական շահի հետ կապ չունեցող միտք չարտահայտեր:

Ո՞նց կարող էր իր արկածախնդիր պահանջատիրական հռչակագրը ընթերցելուց մի քանի շաբաթ անց չընկներ հակառակ ծայրահեղության մեջ՝ չխոսեր պատմաբանների հանձնաժողով ներառող հայ-թուրքական արձանագրությունները վավերացնելու (Ցեղասպանության ուրացման) հնարավորության ու Թուրքիայից հողային պահանջներ չունենալու (դաշնակների ականջը կանչի) մասին։

Ինչպե՞ս պետական պարտքի, աղքատության ու արտագաղթի ահռելի չափսերի տակ կռացած, կործանված տնտեսությունունով երկրի խոպանչի «ղեկավարը» չասեր, որ Թուրքիայի հետ սահմանի փակ լինելը Հայաստանի համար կենսական նշանակություն չունի:

Ուղղակի Սերժն ինքն իրեն չէր ների, եթե հանկարծ բաց թողներ խայտառակելու ու խայտառակելու հերթական առիթը, եթե կրկին անգամ չապացուցեր, որ ինքը Հայաստանի գլխին դարդ ու աղետ է:

Ազգային շահը բավարարելու առաջին քայլը գործող իշխանությունից ազատվելն է

Սերժ Սարգսյանի բանդային իսկապես թվում է, թե Թուրքիային մի երկու անգամ հայհոյելով ու մի քանի տոնական միջոցառում կազմակերպելով կարողացել են վերականգնել իրենց վարկանիշը ու ազատվել համաժողովրդական ատելությունից։ 

Երևի դրա համար են իրենց թույլ տալիս մեծ-մեծ հարցազրույցներ տալ ու էժան վերլուծություններ անել։ Լկտիության ու տգիտության բարձրունքը այսօր գրավել են Վահրամ Բաղդասարյանը՝ ստորադասելով ժողովրդավարությունը ազգային արժեքներից և երիտհանրապետականները՝ քննադատելով Լևոն Զուրաբյանի ԵԽԽՎ նիստի ժամանակ հնչեցրած ելույթը։ Խոսում են այն մարդիկ, որոնք ՀՀ թիվ մեկ հանցագործ Սերժ Սարգսյանի գլխավորությամբ ստորադասել են թե՛ ազգային շահը, թե՛ ժողովրդավարությունը (իրականում սրանք նույն բանն են) անձնական շահին, երկրի կողոպուտին, որոնք ազգային ցավը վերածել են էժան քարոզչույթան գործիքի․․․

Տղե՛րք, ազգային շահ ասվածը այդքան PR մի արեք։ Դա թարս բուսնող խիարի պես բան է։ Ազգային շահը բավարարելու առաջին քայլը պետությունը արնաքամ անող իշխանությունից ազատվելն է։ Իսկ դրանից ձեզ ոչինչ չի փրկի, եթե անգամ ոտից գլուխ անմոռուկներով զարդարված Ստամբուլը արյան ծով դարձնելու մասին օր ու գիշեր երգեր երգեք։

Սա է մեր իրական տեսքը

Հայաստանը գրավել է աշխարհի ուշադրությունը, բայց մի տեսակ այս փաստը հպարտության փոխարեն ամոթի զգացում է առաջացնում։

Մի հատ նայեք, թե ումով ղեկավարվող և ինչ վիճակի հասցված երկրով ենք մենք ներկայանում աշխարհին: Ի՞նչ է աշխարհը տեսնելու, բացի թուլամորթ, պետական մտածողություն ու արժանապատվություն չունեցող Սերժից ու այլ պաշտոնյաներից, բացի աղքատությունից, կաշառակերությունից, անօրինականությունից, բացի էս ամենը հանդուրժող ժողովրդից: 

Պետք է խոստովանել, որ էս վիճակում կարող ենք ակնկալել, որ մեզ լավագույն դեպքում միայն կխղճան, որովհետև Հայաստանը, ցավոք, հարգանքի արժանանալու ռեսուրս չունի: Ինչպե՞ս կարող է աշխարհը հարգել հային, եթե ինքներս չենք կարողանում դա անել: Ինչքան էլ մենք մեր ընկերական շրջապատում ու ընտանիքում լավը լինենք, միևնույն է աշխարհը մեզ գնահատում է մեր ստեղծածով (չստեղծածով՝ առաջին հերթին չկայացաց ու չզարգացող պետությունով), մարդկանցով, որոնք իբր ներկայացնում են մեր շահերը եւ որոնք իբր ընտրված են մեր կողմից:


Սա է իրականությունը, սա է մեր իրական տեսքը։ Ինչքան Սերժի հանցախումբը մնա իշխանության, այդքան մենք ստիպված ենք լինելու բավարավել, որ մեզ ճանաչելու են միայն անցյալով, միայն որպես ժամանակին կոտորված ժողովուրդ, իսկ այսօր մենք լինելու ենք միայն այդ անցյալի խամրած ստվերը, ներկա ու ապագա չունեցող թանգարանային նմուշ:

Երջանիկ եղեք, որ ևս մի քանի միլիոն մարդ իմացավ Հայաստանի տեղը

Դժգոհողներ ջան, իհարկե, դուք կարող էիք ապրել նորմալ, զարգացող, միջազգային դրական վարկանիշ ունեցող երկրում, որը աշխարհին իր և իր խնդիրների մասին հիշեցնելու համար չէր մնա միայն բախտի, իսկ ավելի ճիշտ, իսկապես կարևոր գործ անող Քիմ Քարդաշյանի հույսին։ Բայց քանի որ ձեր մեծագույն մասը մշտապես դժգոհել է նաև Հայաստանը փրկելու ճանապարհ որոնողներից, իրական փոփոխություններ իրականացնելու ձևերից կամ իրականացնողներից, նախընտրել է չպայքարելու կամ Սերժին չարյաց փոքրագույն համարելու ու թախտին նստած բախտին սպասելու ճանապարհը, ուրեմն վայելեք այդքան սպասված բախտը և երջանիկ եղեք, որ ևս մի քանի միլիոն մարդ իմացավ Հայաստանի տեղը քարտեզի վրա, աղոթեք, որ աշխարհում հայտնվեն ևս մի քանի հայտնի հայեր, հույս փայփայեք, որ նրանց մտքով ևս օրերից մի օր անցնի թեկուզ մի քանի ժամով Հայաստան այցելել։

Ուղղակի մի բան էլ․ նման խեղկատակ իշխանությունների առկայության պայմաններում, ցավոք, նման երջանկությունն էլ չի կարող երկար տևել։ Իր հանցավոր կառավարմամբ, թուլամորթ կեցվածքով, անտաղանդ հռչակագրով ու հետագա չափազանց կանխատեսելի հակապետական քայլերով Սերժը շատ արագ խայտառակ կանի Հայաստանն էլ, հայ ազգին էլ։ Հավատացեք, որ դա մեծ խնդիր չի լինի մի մարդու համար, ով ուրացել է Ցեղասպանությունը, վտանգել է անկախությունը, հաջողությամբ զրոյացրել է Հայաստանի միջազգային վարկանիշը, արժեզրկել է ղարաբաղյան հաղթանակը։

Գերտերությունների հետ Սերժ Սարգսյանը կարող է առնչվել միայն տեր-ծառա ձևաչափով

Ի՞նչ կա զարմանալու նրա մեջ, որ Սերժ Սարգսյանին չեն հրավիրել Աստանայում տեղի ունեցած նախագահների հանդիպմանը։

Բնական է, որ Ռուսատանը ստեղծված աշխարհաքաղաքական իրավիճակում ձգտում է ցույց տալ իր ծանրակշիռ դերը տարածաշրջանում և միջազգային գործընթացներում։ Միևնույն ժամանակ բնական է, որ ուժի ցուցադրման այդ տրամաբանության մեջ ոչ մի կերպ չի կարող տեղավորվել միջազգային զրոյական վարկանիշ ունեցող ՀՀ իշխանության հետ համագործակցությունը։

Վարկաբեկված, թույլ ու անգրագետ Սերժ Սարգսյանի հետ համագործակցության չափից ավել գովազդումը, որպես ԵՏՄ-ի ոչ թե ուժի, այլ թուլության ցուցիչ կդիտարկվի և նրան աշխարհի աչքերում կդնի շատ ծիծաղելի վիճակի մեջ։ Դժվար չէ կանխատեսել նման իրավիճակում արևմուտքի արդարացի արձագանքը․ «Այնքան անճար էք, որ անհաջողակ Սերժի հետ էք հավասարը հավասարի պես համագործակցում, մի բան էլ դա ներկայացնում էք, որպես մեծագույն ձեռքբերում»։

Ամբողջ խնդիրը կայանում է նրանում, որ գերտերությունների հետ Սերժ Սարգսյանը կարող է առնչվել միայն տեր-ծառա ձևաչափով։ Տրամաբանական է, որ նրան, ժամանակ առ ժամանակ, նման ստորածուցիչ ձևերով պետք է ցույց տան իր իրական տեղը։ Եվ քանի դեռ մենք հանդուրժում ենք այս ռեժիմի գոյությունը, այդ տեղը ուզենք թե չուզենք ցույց է տրվելու նաև մեզ։ Այնպես որ զարմանալու, ամաչելու, տխրելու փոխարեն հարկավոր է ուղղակի ազատվել Սերժ Սարգսյանի հակապետական վարչակարգից։