Երբ գնում եմ Ազատության հրապարակ համոզված եմ, որ այնտեղ իմ կանգնելը զուր չի անցնում, ես գիտեմ որ իմ առաջնորդը ունի իմ և հազարավոր քաղաքացիները կանգնելը արդյունքների վարածելու հստակ ծրագիր, կարողություն: Ինքնագործունեությամբ չեմ զբաղվել: Կանգնել եմ որպեսզի ուժեղ լինեն իշխանությունը բռնազավթողին պահանջներ ներկայացնեղները:
Հավեսի համար Ազատության հրապարակ գնալը յուրաքանչյուրի գործն է, բայց հնարավոր չէ մեղադրել նրան, ով հավեսի համար չի ուզում գնալ Ազատության հրապարակ: Այո ժողովուրդն է այսօր ընդվզում, բայց ժողովորդը հրապարակում որոշում չի կայացնում և չի կայացնելու, ժողովորդը պետք է լսի հարթակում կանգնածներին, իսկ այս օրերի ընթացքում, ցավոք, հարթակին կանգնածները դեռևս միայն ցույց են տվել իրենց որոշումներ կայացնելու անկարողությունը և հրապարակում կանգնելը իրական արդյունքների վերածելու ունակության բացակայությունը:
Չեմ մեղադրում այն մարդկանց, որ ցանկանում են Րաֆֆի գործողություններում մտածված ծրագիր տեսնել, բայց ներկայացնել այդ պատկերացումները, որպես բացարձակ ճշմարտություն, կարծում եմ, արդար չէ, մանավանդ դրա հիման վրա կոչ անել ներկայանալ Ազատության հրապարակ՝ անվերապահորեն վստահելով Րաֆֆին: Րաֆֆին ինքը պիտի հստայկություն մցնի իր խոսքերի և գործերի մեջ, իսկ մինջ այդ ընդունեք, որ արդարացված են նաև հազարավոր մարդկան այն կարծիքները որ սա լուրջ չէ, որ սրանից գործարքի հոտ է գալիս, որ սա անձնական խնդիրնելի լուծում է և այլն:
Համոզված եմ, որ հստակությունը կկրկնապատկի և կեռապատկի փողոց դուրս եկողների թիվը...
Արեգ Գևորգյան http://www.facebook.com/aregface
No comments:
Post a Comment