Պարզվում ա ինքը սահմանադրությունը փոխում ա, որ հանկարծ Քոչարյանը նախագահ չդառնա: Բայց զարմանալին էս չի, զարմանալին էն ա, որ գտնվել են էս Գյուլնազ տատու հեքիաթին հավատացողներ: Ինչքան քիչ բան ա պետք ձեզ ֆռացնելու համար: Մի հատ բո ու վերջ՝ պատրաստ էք: Բա մտքներովդ չի անցել, որ հանկարծ Լիսկան կարող ա ուզենա նախագահ դառնա... Բերեք միանգամից բոլոր բոբոներին ինադու պետականությունից հրաժարվենք ու էդ դարդերից ազատվենք: Էլ ում մտքով կանցնի չեղած պետության նախագահ դառնալ:
Ինքան կարելիu ա սենց վախեցած, կռացած ու ստրկացած ապրել: Ով ա գալու, բա հետո ինչ ա լինելու, բա որ ավելի վատ լինի..... Ինչքան կարելի ա... Ուրեմն իմացեք՝ չնայած սրանից վատ լինելու էլ տեղ չկա, բայց երբեք հարյուր տոկոսանոց երաշխիք չի եղել ու չի լինելու, որ ավելի վատ չի լինի.... էդ ա իրականանությունը:
Պետք ա ձևավորել ընտրված իշխանություն, ավելի վատը կլինի կամ ուղղակի վատը կլինի՝ հեռացնել ու ընտրել նորը ու այսպես շարունակ...
Հիմա հարցը էս ա՝ կամ տղամարկություն ենք գտնում ու սկսում ենք փորձել հարցը լուծելու ռեալ տարբերակը՝ սահմանադրական հանրաքվեն վերածելով Սերժի անվստահության գործընթացի, կամ գլուխներս կախ, առանց բողոքելու շարունակում ենք վայելել գաղջը:
No comments:
Post a Comment