Սերժին չի կարող մտահոգել իր հակառակորդի (ՀՀ քաղաքացու) ցավն ու տառապանքը

Ի՞նչ տրամաբանությամբ ենք մենք առաջնորդվում, երբ վերջին դեպքերի (թե՛ Գյումրի սպանդի, թե՛ սամանային լարվածության) վերաբերյալ ակնկալում կամ պահանջում ենք Սերժ Սարգսյանի ու նրա ղեկավարած խունտայի ադեկվատ, տղամարդավարի կամ արժանապատիվ արձագանք: Ինչպե՞ս ենք մենք դա պատկերացնում:

Ինչպե՞ս ենք պատկերացնում քաղաքացիների գնդակահարությամբ իշխանությունը զավթած Սերժ Սարգսյանից ադեկվատ արձագանք ՀՀ քաղաքացիների սպանությունների կապակցությամբ: Ինչպե՞ս կարող է տարիներ շարունակ ՀՀ քաղաքացիների կյանքի ու առողջության նկատմամբ ստորագույն ոտնձգություններ իրականացրած անձը ադեկվատ, անկեղծ սրտացավությամբ արձականգեքել ՀՀ քաղաքացիների սպանությունների դեպքերին: Սերժ Սարգսյանը իշխանության պահպանումը, սեփական անձի անվտագությունն ու բարեկեցությունը ազգային ու պետական արժեքներից վեր դասած ՀՀ քաղաքացուն, որպես թշնամի ընկալող հանցագործ է, որին չի կարող մտահոգել իր հակառակորդի (ՀՀ քաղաքացու) ցավն ու տառապանքը:

Չի կարելի մոռանալ նաև, որ բոլոր այն կառույցները, որոնցից մենք նույնպես վերջին օրերին ակնկալում ենք պետականամետ, արժանապատիվ ու արդարացի քայլեր, հանդիսանում են մարդասպան վարչախմբի զենքը ՀՀ քաղաքացու դեմ պայքարում: Հենց ոստիկանության, ԱԱԾ-ի, դատախազության, ՊՆ-ի ու դատարանների վրա է դրված եղել իշխանության յուրացման ու պահպանման նպատակով սպանությունների ու քաղաքական հալածանքների իրականացման և կոծկման հակապետական ու հակաժողովրդական գործառույթը: Հենց այս կառույցները ղեկավարող անձինք են (Վովա Գասպարյան, Գորիկ Հակոբյան, Սերյան Օհանյան, Աղվան Հովսեփյան, Գևորգ Կոստանյան) տարիներ շարունակ Սերժ Սարգսյանի ահաբեկչական մեքենան աշխատացնողները:

Սա է այն պատկերը, որ թույլ չի տալիս մեզ ակնկալիքներ ունենալ վարչախմբի որևէ առանցքային ներկայացուցչից: Սա է այն իրականույթունը, որ պետք է համախմբի մեզ Հայաստանի առջև կանգնած միակ օրհասական խնդիրը՝ Սերժ Սարգսյանի հանցախումբին Հայաստանից վտարելու գործը իրականացնելու շուրջ:

https://www.facebook.com/aregface/posts/901236116588136

Պղտոր ջրերի պարզեցումը շատ մոտ ժամանակի հարց է

Մի հարց. կասե՞ք, թե ինչո՞ւ Սարգսյան Սերժը հիմա պետք է խոսի:

Սա փոքրոգի Սերժի համար ուղղակի դրախտային պայմաններ են: Միայն անձնական շահերով առաջնորդվող ավազակապետը լավ իմանալով իր նկատմամբ ժողովրդի ատելության աստիճանը և կանխատեսելով իր ցանկացած հրապարակային խոսքին հետևող, մեղմ ասած, ոչ դրական արձագնքը ինչո՞ւ հավելյալ անգամ իրեն հարվածի տակ դնի:

Այո, նա կարող է նամակագրական կապի մեջ մտնել Թուրքիայի ղեկավարի հետ: Այստեղ մեծ վտանգ չկա, միևնուն է` ինչքան էլ ատելի է նրա անձը, արտաքին թշնամու կերպարը մշտապես հանդիսացել է քաղաքացիների ուշադրությունը շեղելու ամենաանխափան գործիքը:

Իսկ վերջին շրջանում մենք ականատեսն ենք նման գործիքների մի ամբողջ ծաղկեբույլին: Այստեղ խնդիրը ոչ թե այն է, որ դրանց հիմքում չկան Հայաստանի համար իսկապես կարևոր հարցեր, այլ այն, որ այդ կարևոր հարցերը լուծելու փոխարեն վարչախումբը դրանք օգտագործում է դիվիդենտներ ստանալու և, ամենակարևորը, իր համար վտանգավոր քաղաքական օրակարգից հանրության ուշադրությունը շեղելու նպատակով:

Առաջին գործիքը՝ Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցն է, որը ինչպես և կանխատեսվում էր՝ Ցեղասպանության միջազգային ճանաչման գործընթացը նոր մակարդակի բարձրացնելու հնարավորություն ունեցող իրադարձությունից սահուն վերածվում է Սերժ Սարգսյանի անձնական գովազդային ծրագրի:

Երկրորդը՝ մահվան ելքերով հրադադարի խախտման դեպքերն են, որոնց կանխման կամ ծանր հետևանքների նվազեցման համար 2014թ. հուլիս ամսից այդպես էլ որևէ քայլ չձեռնարկվեց, հակառակը՝ իշխանամերձ վերլուծաբաններն ու ստրատեգները ողջ լրատվական դաշտը լցրեցին Հայաստանի բանակցային գործընթացից դուրս գալու անհրաժեշտության և անխուսափելիության մասին պնդումներով, այսինքն՝ ակտիվ ռազմական գործողությունների վերսկսման կոչերով:

Այս երկուսից բացի Սերժ Սարգսյանը օգուտներ քաղեց նաև Գյումրիում տեղի ունեցող իրադարձություններից` իր մամուլի և սպասարկուների միջոցով ձևավորելով նաև երրորդ արտաքին վտանգի գաղափարը: Իր` միջազգային ոլորտում կշիռ չունենալու, անլեզու և ապաշնորհ լինելու հանգամանքներից ելնելով նա ոչ միայն չպահանջեց, այլև անգամ չառաջարկեց գործի քննությունը իրականացնել ՀՀ-ում: Սակայն այդ «բացթողումը» տարբեր տրամաչափի քաղգործիչների ու վերլուծաբանների շուրթերով ներկայացրեց, որպես Ռուսաստանի մերժում և քննադատության ուղղությունը սահուն տեղափոխեց դեպի ՌԴ, իսկ ավելի կոնկրետ՝ ՌԴ հյուպատոսարան...

Ահա այս իրողությոններն են, որ Սերժ Սարգսյանի համար ստեղծել են ջերմոցային պայմաններ, դրանք այնքան են պղտորել ջրերը, որ ՀՀ գլխվոր թշնամին մի քանի օրով դարձել է անտեսանելի: Իհրկե Սերժ Սարգսյանը հնարավորինս երկար կպահի այս դադարը, միամտաբար կարծելով, որ պղտոր ջուրը կկարողանա անտեսանելի պահել նաև իր հեռացման անհրաժեշտությունը:
....
Այս առումով, իհարկե, իր վճռկան դերը խաղալու է Ազատության հրապարակը, որը իր առջև դնելու է ՀՀ թիվ մեկ թշնամու՝ Սերժ Սարգսյանի հանցախմբի հեռացման խնդիրը:

Պղտոր ջրերի պարզեցումը շատ մոտ ժամանակի հարց է:
https://www.facebook.com/aregface/posts/899386336773114

Վովա Գասպարյանը չափազանց անկեղծ է

Գնահատելի է Վովա Գասպարյանի անկեղծությունը, ով համառորեն շարունակում է պնդել, որ իր համար կարեւոր չէր, թե ով կձերբակալի Պերմյակովին: Այսինքն, կարեւոր չէր այն, ինչ կարեւոր էր ողջ հայ հասարակության համար:

Ոստիկանապետի պաշտոնը զբաղեցնողը երեւի դեռ չի հասկացել, որ ոստիկանությանը մեղադրում են հենց նման պարզագույն բաները չկարեւորելու համար: Հավանաբար ոստիկանությունը նույն տրամաբանությամբ չէր կարեւորել նաեւ 102-րդ ռազմաբազայից ստացված` զինված զինծառայողի փախուստի մասին տեղեկությունը, որովհետեւ եթե դա կարեւորվեր, ապա սպանությունից հետո մեկնարկած ոստիկանական գործողությունները՝ ճանապարհներ փակելը, փողոցները տուն առ տուն ստուգելը իրականում պետք է մեկնարկեին հենց գիշերը, երբ Պերմյակովը դեռ չէր կատարել իր հանցագործությունը, բայց արդեն իսկ իրենից լուրջ վտանգ էր ներկայացնում գյումրեցիների համար:

Սա, իրականում, ռեժիմի սպասարկմամբ զբաղվող ոստիկանության նորմալ կեցվածք է: Իհարկե Վովա Գասպարյանի գլխավորած կառույցը իր առջեւ քաղաքացիների անվտանգության կամ ՀՀ պետական շահի կարեւորման խնդիր չունի:

Սերժ Սարգսյանի խմբավորման անվտանգության ապահովումը, որպես կրևորագույն և միակ գործառույթ ունեցող Վովա Գասպարյանը իսկսպես այստեղ չափազանց անկեղծ է:
https://www.facebook.com/aregface/posts/898609506850797

Ընդդիմության և կոնկրետ լրատվամիջոցների դեմ ուղղված պետական ահաբեկչություն

Կենցաղը, սահուն շրջանցելով իշխանություններին, լայնածավալ պատերազմ է հայտարարել ընդդիմությանը: ) Սրա մասին են վկայում վերջին դեպքերի վերաբերյալ հնչող իշխանական անհեթեթ վարկածները:

Իհարկե չեմ ցանկանում ձեզ շեղել Ամանորյա թոհուբոհից և փչացնել ձեր տոնական տրամադրությունը, սակայն ընտանիքիս անդամների բնակարանից կատարված գողության վերաբերյալ հնչող մերձիշխանական տեսակետները, իսկ ավելի ճիշտ՝ լոլոները դրանց անդրադառնալու անհրաժեշտություն են առաջացնում:

Սկսած համացանցային որոշ քարոզիչներից, մինչեւ ոստիկանության ու քննչական կոմիտեի և ցածրաստիճան, և բարձրաստիճան սպաներ կոչ են անում դեպքը դիտարկել որպես կենցաղային երևույթ, փորձում են համոզել, թե սա կապված չէ Անի, Սարգիս եւ Գայանե Գևորգյանների լրագրողական գործունեության կամ Կոնգրեսի անդամ լինելու հանգամանքի հետ:

Նախ շատ դժվար է համոզել, որ լրագրողների աշխատանքային իրերի և ինֆորմացիայի գողությունը կապված չէ նրանց գործունեության հետ: Նման կերպ փաստերը խեղաթյուրելու անհաջող փորձ իշխանությունները կատարեցին նաև Կոնգրեսի անդամների կամ ազատամարտիկների նկատմամբ հարձակումներից հետո:
 
Իսկ եթե սրան գումարենք նաև բնակարանում այլ արժեքավոր իրերի տեղում լինելը և սենյակների ակնհայտ արհեստական խառնաշփոթը, նաև գոյություն ունեցող գործին օգնող էական հանգամանքեր (դրանց մասին ես հրապարակային դեռ չեմ ասի), որոնց օգնությամբ իրավապահները հեշտությամբ կարող են գտնել հանցագործներին, ապա վարչախմբին խոսքերն ու արդարացումներն այլևս չեն փրկի:

Նրանք ի դեմս իրավապահ մարմինների պետք է միայն գործեն՝ հասկանալով, որ այս գործի չբացահայտման յուրաքանչյուր օրը ևս մեկ ապացույց է այն բանի, որ տվյալ գողությունը Սերժիկ Սարգսյանի հրահանգով կազմակերպված, Վովա Գասպարյանի ու Գորիկ Հակոբյանի հովանավորությամբ և հանրապետական բանդիտների կողմից իրականացված քաղաքական հաշվեհարդար՝ ընդդիմության և կոնկրետ լրատվամիջոցների դեմ ուղղված պետական ահաբեկչություն է:

Հ.Գ. Քանի՞ գրոշի արժեք ունի Վովա Գասպարյանի նախատոնական շոու ծրագիրը և տոնական օրերին ուժեղացված ծառայության անցնելու ու արտակարգ ռեժիմի շուրջօրյա ծառայություն իրականացնելու հանձնարարականը, երբ հենց դեկտեմբերի 31-ի գիշերը տեղի է ունենում նման լկտի հանցագործություն:
https://www.facebook.com/aregface/posts/890086257703122