Ասում են` Սարգսյան Սերժը չի արձագանքում ընդդիմության պահանջներին, ձայն չի հանում ու դրանից հետևում է, թե մեկնարկած շարժումն իր մեջ չի պարունակում ռեժիմի համար որևէ ռեալ վտանգ: Նախ արձանագրենք, որ Սերժի վարչախմբի համար Հայաստանը օտար հող է, իսկ ՀՀ քաղաքացին` նրա ոխերիմ թշնամին:
Ու հիմա մի անհամեստ հարց: Հատկապես ի՞նչ ձայներ է հանում օտար հողի վրա, թշնամու զորաբանակի կողմից պաշարման մեջ հայտնված ավազակախումբը: Իհարկե, ոչ մի ձայն էլ չի հանում: Նա խելոք, գլաուխը կախ, սպառելով կուտակած վերջին ռեսուրսները ամեն վայրկյան սպասում է վերջին հարձակմանը ու միևնույն ժամանակ փորձում է կանխել առկա անխուսափելի պարտության վտանգի ահից սեփական ավազակների փախուստը պաշարված բերդից կամ նրանց թշնամու կողմն անցնելը:
Այս պարագայում պաշարվածները մինչև պաշարողների վերջնական, կործանիչ հարձակումը ունեն ձայն հանելու երկու տարբերակ: Առաջինը` ներքին խլվրտոցներին ու առնետավազքին չդիմանալով, անփառունակ ոչընչացում երաշխավորող հուսահատ հարձակումն է տանտիրոջ զորքերի վրա և երկրորդը` պարտության ընդունումն է և իրենց ֆիզիկական անվտագության երաշխավորման դիմաց բերդի հանձնումը:
Սերժն այժմ իր թիմով պաշարման մեջ է և նրան տրված է հնարավորություն ընտրել իշխանությունը հանձնելու տարբերակները: Իսկ համաժողովրդական վերջնական հարձակումը իրեն երկար սպասեցնել չի տա:
https://www.facebook.com/aregface/posts/848526251859123?pnref=story
No comments:
Post a Comment